EEN GELE KAMER

Een gele kamer met een
houten tafel, een


gouden pen. De vloeren
leeg, de wanden


eveneens (een volle vloer
is als een volle straat, elk


boek is een gezicht, te
botsen, struikelen over


de mensen), zodat men
in zijn plicht zich keren


kan, in zijn gevangenis
van dichten. Weer en


heen en heen en weer
zoals een ijsbeer -


De tafel draagt het
landschap, draagt het licht


1993, Eenzang Twee